3 başlık altında bunları toparlayabilirim diye umuyorum:)
Nefes
Geceleri nefes almakta zorlandığım zamanlar Ocak sonlarıydı. Nefes yoksa sende yoksun. Panik değilim ama ne oluyor bana sorgusu başladı. Başka birkaç semptom derken ateş ve doktor süreci. Alerjik astım teşhisi. Yaşama güvensizlik, sevgi eksikliği... Psikolojik anlamına bakınca üzüldüm. Sorsan hiç öyle hissetmiyorum. Her şey düzeldi derken yaz başında daha hafif ama yine semptomlar kendini gösterdi. Bazı çalışmalar içinde derindeki şeyleri gördüm. Birkaç aydır nefes pratikleri ve başka bedensel pratiklerle orayı destekliyorum. Hepsinden öte 20 yıldır benimle olan bağımlılığımdan özgürleştim. Çok içmiyorum kafasıyla üstünde durmadığım şey artık beni bırak dedi. Geçen yıl bu konuda bir karar alıp arkasında durmamıştım. Yılın son günlerde eyleme geçtim çünkü ben değerliğim. Bedenim değerli. Hayat bu, her an her şey olabilir. Ben elimden geleni yapayım gerisini Allah bilir.
Bu yılın bana en büyük hediyesi, nefesimin kıymetini bilmem gerektiği oldu. Sen tedbirini al önünü kış tut, bırak yine de yaz gelsin :)
Yazmak
Yazmayı hiç sevmezdim. Bir şeyler anlatmayı sevdiğim için blog sayfası açtım ama günlük tutmak gibi bir alışkanlığım olmadı. Üşenirdim :)
Bu yıl başında 21 günlük kakao yolculuğu içinde yazma konusu bir ritim yakaladı. Zihnimin susmasını sağladığını fark ettim. Her gün yazmalıyım gibi bir şart koymadım kendime. Moduma göre aktı ama nerdeyse her gün yazmışım :) Aslı Eti'nin tetikleyici yazı önerilerini bir arkadaşım yollamıştı. Ben ona bir başladım ooo... Çok iyi geldi. Bir kitap yazma hamleleri bile yapmış olabilirim. O kadar tatlı bir ritim yakaladım bir ara motivasyonum yüksekti. Şu an pek orada değilim ama her şeyin bir zamanı vardır. Eskiden olsa aman olmadı bu sil der yok ederdim. Bu sefer öyle yapmadım. Zaman Pelin dedim zaman...
Bu yılın ikinci büyük hediyesi ise ruhumla kakao eşliğinde, bazen tek yazarak buluşmak oldu. Bunu nasıl düşünürsün? diye tepki vereceğim halime sarılırken buldum kendimi.
Dans
Küçükken dansöz kıyafetim vardı. Ne eğlenirdim hatırlıyorum. Geçtiğimiz yıl tangoya başladım ve bir yıl dans ettim sonra birkaç şey beni geri itti. O tatlı bir yerde duracak benim için. Bir gün tekrar çiçeklenir belki. Müzik insanı olarak tango müziklerini çok seviyorum. Bir sevgilim olsa dans etsek derken onu kırıp yol almış olmak benim için güzel adımdı.
Bu yıl ise tatlı tango hocamın benimle paylaştığı göbek dans eğitimi ise dönüm noktası oldu. Orada kendimi buldum. Göbek dansın içinde akmaki bedenle buluşmak, ruhunla dans muazzam... Bunun kakaoyla birleştiği bir hal vardı. O keşif profesyonel hayatımda da bir yenilik oldu. Kakaolu Göbek Dans doğdu. Yıllardır kendiyle çalışan biri olarak girmediğim topraklarda, şefkatli iki elin desteğiyle, kakao ve göbek dans tatlı dönüşümler yaşadım. Başka canlarla bu alanı paylaştım ve 2025'te de yolculuğumuz devam edecek.
Bu yılın üçüncü hediyesi ise ruh, zihin ve beden dengesine kavuşmamda destek göbek dans oldu.
Her yıl kendime bakarım. Geçen yıldan bugüne bir ilerleme olmuş mu?
Bazen adımlar büyüktür bazen ise değil. Burada önemli olan yolda olmak derim kendime. Hepimizin amacı; iyiye hizmet etmek olsun. Ben kendimden razıyım. Olana ve olmayana binlerce şükür.
Yeni yılda sevgiyle, barışla, bereketle, sağlıkla yol alalım. Gönlünüzden geçenlerin ötesinde güzellikler sizlerin olsun.
Mutlu Yıllar
Sevgiyle
PB