Geçtiğimiz haftadan beri sevilmekle ilgili yetersiz hissettiğim bir durumun içindeyim. Bir tarafım o çocuğun farkında olmasına rağmen ''ama neden'' diye akan gözyaşlarım var. Pelincim bunu biliyorsun halletmiştik sanki :) Evet daha farkındayım ve şekil değiştirerek karşımda. Kendi işimi kendim yaparım diyen tarafla destek isteyebilirsin diyen taraf mücadele veriyor. ''Ah canım kıyamam sana'' cümlesini duyunca sakinleşecek bir çocuk var. Buna gülüyorum yerim seni miniğim diyorum, tam o sırada gözler doluyor filan. Böyle bir psikolojideyken karşıma bir not çıktı. Bu haftanın enerjisi kurban rolünü şifalandırmak üzerineymiş. Gelgitli bir süreç yazıyor. İzin ver dönüşsün diyor. Karanlığa gidiyorum ve bilerek oluyor. Kendi içimde tolere etmesi daha kolay oluyor. Yakınımdakilere yansıtma durumu sıkıntı. Derken bu da benim gerçeğim ve dönüşecek dedim. Böyle durumlarda olabildiğince izole kalmayı seçiyorum. Yaptığım ya da katıldığım çalışmalar da şifasını akıtıyor ve dönüşüyor. Şimdi biraz derinleşip altındaki rolü görelim.
''BENİ SEV'' diyen kaç kişiyiz?
Kimse beni sevmiyor.
Yapamıyorum.
Kimse beni anlamıyor.
Ben haklıyım onlar suçlu.
Neden bunlar hep benim başıma geliyor?
Evet, bunlar kurban rolüne girmiş bireyin çığlığıdır. Kendini görmez dışarıya sarar. İşin içine farkındalık girdiğinde ise neyi tamamlamaya çalışıyorum? sorusu yükselir. Buradan aldığım fayda ne?
Bu aşamaya gelsen de beklenti içinde olabilirsin. Beklediğini kendine sunmak ihtiyacını karşılayabilir:)
Sürekli başkalarından şikâyet halinde olmak, suçlama ve suçluluk duygusu, ama, keşke, neden hep ben gibi dış güçler tarafından etkilendiğinizi düşünmek kurban psikolojisinin başlangıcıdır. Kurban psikolojisinin temelinde korkular, muhtaç olma duygusu, önemsenme, sevilme ve ilgi ihtiyacı gibi olumsuz duygular yatar.
Bu tip insanlar ancak bu negatif düşüncelere, sözlere tutunarak yaşayabiliyorlar. Çünkü bu tip insanların çoğunun mutluluk korkusu var ve tüm hayatlarını kendilerini mutsuz etmek üzerine kuruyorlar. Peki bir insan kendine bunu niye yapar? Neden kendini kurban rolüne sokar?
A- Bu kişi çocukluğunda anne ve / veya babasından onların sevgisini ancak kendini bastırdığında, kendini ortaya çıkarmadığında hak ettiğine dair yanlış bir mesaj almıştır. Bu yüzden de anne, babasının başarılarını geçmemek ve onların sevgisini kaybetmemek için, kendine gerçek potansiyelini gizlediği bir hayat yaşatıyordur.
B- Bu insanın kurban rolünden elde ettiği bir takım çıkarlar vardır. Mesela kurban rolüne büründüğünde insanlar onunla daha çok ilgileniyor, bu da kurban rolünü oynayanın hoşuna gidiyor olabilir. Yine sorumluluktan kaçmak için kurban rolüne bürünüyor olabilir.
C- Etraflarındaki insanları manipüle etmek, onlara istediklerini yaptırmak için kurban rolü oynuyor olabilir.
Bu durumdan kurtulmanın tek ama tek bir yolu vardır… Hayatın kurbanı değil de hayatınızın baş rolü olduğunuzu kabul etmek! Tüm seçimlerimizin sorumluluğunu almakla başlar bu. Kolay değildir ancak başarılabilir. Nasıl mı?
İlk olarak kendinizi severek. Unutmayın bu dünyaya kendinizi dövmeye gelmediniz, bu dünyaya kendinizi anlamak için geldiniz. Bunu anlamanın yolu ise olaylara nasıl tepkiler verdiğinizi inceleyerek, istemediğiniz olayları hayatınızdan çıkarma gücü ile başlar. Daha sonra isteklerinizde net olduğunuzu kendinize, evrene, çevrenize ve sevdiklerinize göstermeniz gerekir. Herkes gibi olmak ya da en güçlü olmak zorunda değilsiniz. Sadece siz kimseniz ona sahip çıkın, iyi ve kötü günde yanınızda olun. Son olarak ise unutmayın ki herşeyin seçimi sizin elinizde. Ne olursa olsun, istediğiniz herşeye her an dönüşebilir ve her zaman yeniden başlayabilirsiniz.
www.uplifers.com sitesinden derlenmiştir.
SEVGİYLE
PB