Arabanın içinde bir çift, araç bozulduğu için yolda kalıyor. Üstüne şakır şakır yağmur yağmaya başlıyor. Oğlan sinirleniyor. Bıdı bıdı söyleniyor. Kız gülüyor. ''Sakin ol madem şu an yapacak bir şey yok o zaman yağmurun tadını çıkaralım'' diyor. Oğlan afallıyor. Kız arabadan iniyor, oğlanı da indiriyor. Bunun adı ''olanın içindeki mutluluğu keşfetmek'' Durumu kabul edip işin keyfine varmak budur. İzlerken gülümsetse de günlük hayatta biz de böyle durumların içinde kalıyoruz.
Peki böyle anlarda nasıl davranıyoruz?
Olanı olduğu gibi kabul etmek, sevmek... Fotoğraftaki benim kızım Mişa. Birkaç yıl önce ailemin bahçesinde bu hale geldi. Suyun içinde çamurlarda yuvarlanırken nasıl mutluydu anlatamam. Bende nasıl temizlerim diye bir o kadar gergin:) Şu an o kadar kirlenmesini ister miyim bilemiyorum ama olanı kabul etmeyi ve sakin kalmayı başarabilmeliyim galiba:) O mutlu ben mutlu değil mi Pelin'ciğim...
Geçen gün planladığım bir şey olmadı. Tabi ki bozuldum:) Telefonu kapattıktan bir süre sonra bunun da bir hediyesi var dedim. Güzel aşama yol alıyoruz. Dönüşüyoruz. Bir sonrakinde olay anında bu merkezde kalmaya niyet ediyorum. Geçen gün klima sorun çıkardı. Kafamda binbir senaryo ürettim. Yazdım oynadım sonra ustayı aradım. Kısa sürede sorun çözüldü. Senaryoya gerek var mıydı:) Canım kendim öğreniyorum idare et diyorum. Bunun gibi şeyler bana, olanı kabulu öğretiyor. Kendimi yemeden çözüme gitmeyi ya da bırakabilmeyi. Hani çocuklara kızmamak için sevimli surat taklidi yaparız ya:) Kendime öyle yapıyorum bazen. Amacım kendime şefkatli olmak, sevgide ve aydınlıkta kalmak. Kendine, sevdiğine davranır gibi davran denir. Çok kolay değil biliyorum ama başarabiliriz.
Sema Demirkan instagram paylaşımında; Yargılamak, bir şeyi olduğundan farklı olmasını dileme halidir. Olduğu gibi göremediğimizde olan budur. Sadece negatif değil pozitif cümlelerle de yargılıyoruz diyor. Bende uyandırdığı şey; her yeni günde boş bir zihinle yeniye açık şekilde kabını doldurmak. Sıkıntı mı var? Tamam o zaman ne yapmam gerekiyorsa onu yaparım. Olumsuzlukların içinde boğulmak yerine nasıl aydınlığa çıkarız diye düşünmek. Olanı kabul edip çözüme gitmek. Senaryolar yazmadan:)
Bir şeyleri olduğu kadar yapabiliyor muyuz? Yazının sonuna gelirken aniden belirdi. Ne yapalım canım olduğu kadar:) diyebiliyor muyuz? Beni bu cümle rahatlatır. En iyisi, en mükemmeli diye stres yaşarken iyi gelir. Kime göre neye göre iyi? Sen memnun musun ona bak.
Daha sık yazı koymaya niyetlenmiştim ama kalpten gelene göre hareket edince böyle oldu. Ne yapalım canım olduğu kadar diyorum. Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum. Yazın keyfini çıkarın.
Sevgiyle
PB