Bu hafta cuma videosunda aşk, sevgi ve teslimiyet üzerine konuştum. Şu ara içinden geçtiğim deneyimin bendeki yansımalarını pelince anlattım. Bunun üzerine dün elime bir kitap aldım. Tesadüf müydü? Hayır:) Olan ve olmayan her şey bize bir şey anlatıyor. Bunu anlamak için çabaya gerek yok sadece uyanık olmak gerekiyor. Kitap ''Ustaca Sevmek'' Don Miguel Ruiz'in kitabı. Şiddetle tavsiye ediyorum. Burada kendi düşüncelerim yerine kitaptan bir hikaye paylaşmak istedim.
''Sevgiye inanmayan bir adam ve kadının karşılaması...
Ortak noktaları çok. Birbirlerinin en yakın dostu haline gelmişler. Yaptıkları her şeyden mutlu olmuşlar. Kıskançlık, sahiplenme, birbirini yönetme isteği olmamış. Birlikte çok eğleniyorlarmış. Ayrı olduklarında ise birbirlerini özlüyorlarmış.
Şehir dışına çıktığında adamı bir düşünce almış. ''Belki de ona(kadına) karşı hissettiğim sevgidir.'' Ama bu başka türlü bir sevgi demiş. Kadınla düşüncesini paylaşmış. O da aynı fikirdeymiş.
Adamın sevgiyle dolup taşan yüreği bir akşam mucize gerçekleştirmiş. Yıldızları seyrederken aralarında en güzel olanı bulmuş. Sevgisinin büyüklüğüyle bu yıldız gökten, ellerinin arasına kaymış. Sonra bir mucize daha olmuş ve adamın ruhu bu yıldızla birleşmiş. Sevgisini kanıtlamak için yıldızı kadının eline vermiş. O an kadının yüreğinden kuşku gelip geçmiş. Kadına sevgi fazla gelmiş. Yıldız ellerinden düşüp paramparça olmuş.
Yanlış kimin?
Adamın yanlışı, mutluluğunu kadına verebileceğini düşünmekti. Mutluluk dışımızda değildir. Kaynak içimizdeki sevgidir. Kadının kaynağı da içindeki sevgiydi. Adam sorumluluğu kadına verince yıldız parçalandı.
Mutluluğun sorumluluğu bize aittir. Ustaca sevmenin yolu sevgiyi eyleme dökmektir. Sevginizi doğrulamanız, açıklamanız gerekmez. Olması gereken sevgiyi yaşamaktır.''
Sevgiyle
PB