Sonsuza dek yaşayacağımızı düşünüyoruz. Erteliyoruz, kırıyoruz, döküyoruz... İki saniye mutlu olamıyoruz. Sonra ne var sonra sonra... Tatminsizlik, hep daha fazlası... Ya dünya umrumuzda değilmiş gibi davranıyoruz ya da her şeyi çok ciddiye alıyoruz.
Bir süredir sadece keyif alarak yaşamaya niyet ediyorum. Ayağım takılıyor düşüyorum. Gölge bıdı bıdı konuşmaya başlıyor. Susturuyorum onu. Ayağa kalkıyorum üç adım sonra yine düşüyorum. Anladım ki bir döngünün içinde debeleniyorum. İnsan ne ister hayattan? Aslında cevabı basit. Maddi şeyleri bir kenara bırakın şimdi. İlgi ister. Sevgi ister. İlk yolculuk aile ile başlar. Tam alamayınca arkadaşlarından bekler. Sevgilisi olur ondan bekler. Evlenir eşinden bekler. Çocuk doğurur ondan bekler. Kaybetmeyeyim diye yırtınır. Kendinden verir. En sonunda hasta olur. Derine baktığında ise ilgi ve sevgi eksikliği... Değersizlik...
Peki hiç mi sevilmedin? Sevildik. Değer verenlerimiz oldu. Hala da var. Ne bize yetmeyen? Almayı bilmek için koşulsuz verebilmek... Hesap kitap yapmadan sevgini verebilir misin? Bir hayvanın başını okşamak gibi düşün. Beklentisiz... Ailemizle bile ilişkimizde çıkar var maalesef. Kendi adıma bunu sağlıklı deneyimlediğim tek yer Mişa ile ilişkim... Bunu çoğaltmak gerekiyor. Bu çoğalınca, açlık gidecek. Açlık gidince kurduğumuz ilişkiler sağlıklı bir hal alacak. Kim bilir kaç kez daha öleceğiz. Olsun; her doğum yeni bir başlangıçtır.
Hepimizin bir hayat amacı, bu dünyaya geliş sebebi var. Bilsek de bilmesek de... Öylesine yaşamıyoruz. Her fark ediş, kabulü getirir. Kendini o halinle kabul edip dönüştürmektir mesele.
Hayat akıyor. Acının içinde ne kadar daha kalmak istiyorsun? Sana ne anlatmak istiyor bakıp oradan çıkabilirsin. Herkes dönüşebilir. Ben buyum diye bir şey yok. Öğrenmek, bu dünyadan gidene kadar devam edecek. Ayağına takılan taşları temizle ki yoluna devam edebil. Yeni yerler keşfet yani YAŞA!
Bugün döngüyü kırıp içinden çıkmaya çalışırken bunlar geçti içimden. Geçen günkü çalışmada, şefkatle vermek dedi ustam. İyilik yap denize at derler ya hani. Sevgimi verdim hani bana hani bana demeden:)
Geçenlerde saf ve tertemiz olanı hissettim. İçim titredi... Biriciğiz ve çok kıymetliyiz her birimiz. Bunun farkındalığıyla hem kendimize hem de çevremize yaklaşalım. Her şeye rağmen yumuşak... Beklentisiz ve gönülden...
Hayatımıza sahip çıkalım. Ne istiyorsan hadi başla. Küçük adımlarla yapabilirsin. Bırak sana iyi gelmeyenleri... Yapabilirsin. Yeni kıyafetlerinle yol alabilirsin. Her zaman korunup kollanıyorsun bunu unutma.
Bu yazıyı okuyanlar bugün doğum günümüz olsun mu? Bırakmak kolay değil evet. Yola çıkmak kolay değil. Ölmek ve yeniden başlamak tekrar tekrar kolay değil biliyorum. İmkansız mı?
İmkansız diye bir şey yoktur. İmkansız sadece biraz zaman alır:)
İYİ Kİ DOĞDUK!
Sevgiyle
PB